4 Ekim 2011 Salı

Bi zahmet arama!


Sevgili izleyici bu üni zımbırtısı kazandımla bitmiyor ha söyleyim. Hani deriz ya" kazanayım da gerisi gelir" nah gelir. Abi ortam farklı bi kere tamam kızlar erkekler hoş erkekler karizma kızlar taş v.s de ne yani ulan yarın ne harcayacağını şaşırıyorsun anandan babandan para isteyemiyorsunuz param cebimde kalsın diye makarnaya talim ediyorsun ( geldiğimden beri adam gibi makarna yemedim o ayrı) aç geziyorsun lan. Mağaza sahibine öğrenciyim diye yakarıyorsun adam için kaçıncı öğrenci mağdurusun oysa. Hayat öğrenciysen zor. Belki ilk günlerimi yaşadığım içindir, kestiremiyorum.

Kadere gelecek olusam o ayrı bi mevzu. Kaç senedir aynı sıraları kokladığım kişiyle aynı okulu kazandık hatta aynı bölümü :) gelde kopma arkadaş.. Aynı sınıfta olmadığımıza şükrediyorum. Çünkü o sadece platonik bi aptalca bi duygunun malıydı. hep kulladığım bi tabir var benim aşk smokinim. İşte o smokinin içine koydum onu aklımca. Sanırım görüntü hoşuma gitmişti her ne kadar gerçekçi olmasa da.. Zaten o da bu durumdan pek haz duymuyordu hatta bu konuya tepkiliydi. Kaç senedir birbirimizi bilmemize rağmen karşılıklı diyalog kurmadık. Dersiniz ki çok lazım mıydı diye, değildi. Ama ne zaman yanımdan süzülüp geçse aklıma; çık karşına bi ağzına et sanki sevmek suç ne bu götünün kalkık hali. ne vardı tutup kenara çekip konuşsaydın olacak iş değil saçma duygularını sil at de salak saçma hareketlerden kaçsan iyiydi ama ne oldu bi gram laf etmedik. Aydilge'nin dediği gibi takıntı olmuşsundur. bak kader bile bizi aynı yere savurdu. bunu bi anlama yüklemiyorum. gereksiz neticede. Ama içimden biri dışıma fısıldıyor yakında buraya bu konuda birşeyler karalayacağım konusunda. Bakalım zaman gösterecek bunu.

Tanrım'a Not: Sana söylediklerimi unutma. Parıltı.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder