Bana soracak olursanız ben 5 yaşındaki halimi hatırlıyorum. Babamın memurluğu nedeniyle 20 öğretmen değiştirdim. 7 kere taşındık. Bir sürü arkadaşım oldu. beni unutan biri sürü adamım oldu şehirlerde bıraktığım ve her şehre ait bi ayakkabı kutusuna sığacak anılar.. Ne demiştim 5 yaşındaydım. 2. taşındığımız yer idi. Kardeşim doğuyordu. Evdeydik ebe falan gelmiş hatırlıyorum. Doğduktan sonra bi küçük battaniye ile ayak ucuma yatırılmıştı :) Bunu hatırlamak bile güzel.
Başka neyi unuttuk? İlk aşk unutulmaz mesela ama ilk aşk nasıl olduğu hatırlanır mı? Ya da ne giyiyorduk o gün? Hava ilkbahar mıydı? Tabii ki hayır. Sıradan bi gündü, olan oldu zaten.
Okula ilk başladığım günü hatırlamıyorum mesela. Annemde pek hatırlamıyor sorsam " Ne bileyim kızım" der . Ana okuluna gittim -ama ne gitmek- beyaz üzerine kırmızı kareli önlüğümüz vardı. okul başladıktan çok sonra alınmıştı. Okul başladıktan bi süre sonra foto çekimi vardı başkasının önlüğünü giydirip çekmişler. Kısacık saçlar, pıtırcık bi burun, çiçekli beyaz bi toka, poz vereceğini bilmeyen masum gözler. Hani hep şiirler yazarlar küçüklük adına gerçekten de öyle ne kadar da safmışım ben öyle. Bak aklıma ne geldi evimizin karşında tren yolu vardı raylar üstüne gazoz kapakları koyardık. Dümdüz olurdu böyle şahane birşey. o eski heyecan kalmadı ama ne severdik onu yapmayı..
Tarih.. Eskiyi özledim.. Küçük olmayı sorumluluklarımın olmadığı zamanı..
-DEVAM EDECEK-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder