6 Aralık 2009 Pazar

Mut(suz)luluk


tenimi gören aynalarda ekşiyen surat görmek istemiyorum.son gündem maddemiz farklı değil ki hep bu işte.
" kızım mutlu olsana sen.güneş dolanıyor etrafında ölüme her gün bir adım yaklaşıyorsun. fani dünya olacak bunlar elden çare gelmez. sineye çek artık fazla büyütme. birgün unuttuğunda eminim kendine söveceksin. gayet tabii. hayat kopuyor hep bir yerinden ve sen tekrar acıyacaksın ansızın..."

Yazmak nasılda iyi geliyor bana.Seviyorum böyle içimi dökmeyi. ben yaratıyorum cümleleri:)
herkes ölecek bende tabi ki ama bedenlim girse de soğuk toprağa, bu satırlarda yaşıyor olacağım. bunu bilmek güzel.

~Yeni bi sayfa mı, yeni satır mı?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder