Umursamıyorum

bugünlerde moralim hep yerlerde. Şöyle baktım hayatıma da kimseyle düzgün bi diyaloğum yok. Ailemle bile.. Çok yazık bana.. Yazıklar olsun bana..
Ama en güzel cevap varmış ya artık ne olursa ne sorarlarsa onu söyleyeceğim
"Canım öyle istedi"
Ayy bi nezle olmuşum ölüyorum sanki boğazım fenalarda..

Yaranı sarma ben öpeyim

Beni gidi..

Aradan aylar geçti yazmayalı ay geçti üstümden tatil geçti araya mesafede girdi ama rüyarlarıma yine girdi.
Unutmak mı istemiyorum yoksa düşünmeden mi geçemiyorum..

Pufffss..

Sorunlarımdan kaçayım kurtulayım diyorum da öyle de olmuyormuş maalesef. Ne kadar kaçarsak peşinden kovalıyor namussuz.. Çivimden uzak durayım dedim gene çektim kendime. Arkadaşız hissediyorum ama ayrıldıktan sonra daha fazlasını istiyorum :(
Bugun yapışık oturduk yanyana. çok arkadaşca yaklaştı :) Sonra eni bıraktılar evime vedalaşırken bir baba edasıyla kolunu açıp " gel bakiim hadi" dedi bende elini sıktım bi çantı kaşını " gel gel" dedim sarıldım kocuuumaaan =)
Ahh ahh.. Deli cocuğum.

Vize var diyorlar

bi bitmediniz var ya..
Yar bana bi ders calışma azmi medet..

ve sabır!
Verdiğim değerler girsin size.

Çivi and Bons

Normal değilim hiç olmadım zaten biliyorum. Nedenini neden böyle olduğumu sorsanız cevabım susmak olur.
Yakın arkadasıma kendimce kırıldım.. Yok yereydi biliyorum biliyorum yanlış yaptım.. hatalıydım. Ama şu sol tarafta kendince atan organ var ya beynime ters düşüyor kırılıyor bükülüyor.. Kızdım ister istemez. İçimde biriktirdiğim biraz kızgınlıklarda birikti toplandı beynimin bileğini kırdı.. Sonuç olarak konuşmadım bi kaç gün. Sonra da neyin var neden böyle olduk diye sormaya gelmedi. Her zaman çok bilmiş tavırlı olan "canım" dediğim arkadasım anlata anlata bitiremediği - bi sorun bir konu olursa araya birini sokmam direk konuşurum- hareketi bana karşı uygulamıyor. Ben onun için kimlerden geçmişim kimlerle kötü olmuşum ne kadar değer vermişim onun ise karşılığı bu işte. Zoruma gidiyor bazı şeyler. Bi kaç güne kızgınlığım kırgınlığım geçti. Konuşmaya calıştım arkadaş ortamında laf attım ama bıraktı gitti beni orda. (Aynı apt. kalıyoruz) "Ben gidiyorum sakıncası yoksa" gibi şeyler söyle iyi olacaktı sadece bi hışımla kalktı gidiyorum dedi ben hariç herkesle vedaşıp gitti.. Bi kaç şey daha oldu gene sakinleşmeye çalıştım. Benim çivilere gittim onlar ne olup ne bittiğini anlamaya çalıştılar anlatmadım ayrıldım yanlarından zorladılar face'den sorup.
Ne yapsam diye düşündüm aklıma elma ve zeytin dalı geldi. Elma kore dilinde barış kelimesiyle aynı telafuz ediliyormuş ve ikimizde bunu biliyoruz. Elma ve zeytin dalını bulamayacağım için çizdim gittim yanına kapısını çaldım kapıyı açtı kağıdı kafamda tuttum. Telefonle konusuyormuş bitince uğra bana dedim bu ne dedi düşün, aklına gelecek dedim. Salak değildir herhalde..
Ama salakmış anlamadı. Arkadaşına kalmaya gitti 2 gündür yok. Sağlık olsun. İki gün sonra barışmayacağımı bilsem umrumda olmaz lan. Ne hali arsa görsün derim ama işte durum öyle değil. Zaten bazı şeyleri sindirmek için silmek için uğraşıyorum zorluyorum kendimi zaten iyi değilim sürekli dile getiriyorum kendiside iyi değil biliyorum ama anlatmadığı ne varsa girsin bi tarafına afedersin de sorunlarım var diyor anlatmıyor 1 haftadır konusmuyoruz moralim bozuk diyormuş bahanesi ben oldum. Ayyy şiştim valla.

Unutmaya, düşünmemeye çalıştığım bi insan var. Ve o beni yakın arkadaşı olarak görmeye başladı. Demiştim ya hani " davranmak alışmaktan zor geliyor" aynen öyle.. Oysa ondan hoşlandığım geçen sene kulağına söylenmişti ve şuan kii durum çok vahim.. Bugunlerde ise derse girmediğimle ilgilenen arkadaşım.
Çok zor ama bir gün umarım buraya " MUTLU" oldum, mutlum oldu derim :)

Hayallerde olmasa..

Arama..

Yoksun işte yoksun atıcam içimden gözümden hayatımda ama ne zaman bunu yapmaya kalksam aksi gibi bana geliyorsun. Önceden birşeyler hissettiğimi biliyorsun sende beni tanımak istesen gelir söylersin biliyorum ama içim bunu hep yanlış anlıyor hep bel bağlıyor ben sen düşüncesine bağlı kaldım. Ama söküp atıcam evet yapıcam. Ve ben seni de unutucam.
Ama neden beni arayıp zorluyorsun..

Büyüdük..

Yaşadığımız kötü anlardan bi ders çıkartıp tekrar aynı hataya düştüğümüzü anlıyorsak bence büyüdük. 

Böyle zamanlarda aptallığını örtmenin yolu iki arkadaştan geçer. Tabii ikisi birbirinden farklı  rollerde olmalı. Biri acı söyleyen akıl veren, diğeri de eğlenmesini bilen o zorlukları atlatmana yardımcı olacak kişinin ta kendisi!! 

Yani diyeceğim o kii arkadaş herşeyden üstün. 

Bide çivime zorla çikolata aldırıyorum. Ne yapalım adam gibi diyaloğumuz yok bayramı bahane edip girdim ağzından. Ama illallah ettirdim sanırım " Ne istiyorsan söyle alayım başka istiyorsan da söyle :)" didi. La havle..  La istediğim bi çikolata halbuki..  

('.')

Sinirli Havalarım

Unut bitsin, unut gitsin diyorum her defasında. Düşünmemek için paralıyorum umutlarımı gel gör içim gene kulaklarını tıkamış bla bla bla demekle meşgul. Hayır kuzucum da iki gün sonra beni ağlatıyorsan susacak ve dinleyeceksin. Yemişim bla bla'nı! Gene mi kazdığın kuyuya düşeceksin be gönül.. Ve insanoğlunun yaratılışının verdiği duygularından ve hareketlerinden biri de bu olsa gerek. Bile bile lades olması.. Hani alışverişe çıkarsın, çok paran varmış gibi. Sonra olmayacak mağazanın, olmayacak kıyafetini vitrinine gözlerin dolu dolu bakarsın ya aynen işte öyle. Gene derin sularda yüz boğul sen libby. Bu da anca sana yakışır zaten.

Bugun onun arkadaslarıyla oturduk bi kafede.  Çağırdılar çivimi de bende "yok yok gelmesin kalkacağız zaten" dedim ve 2 saat oturduk. Gene kaçamakları oynuyorum. Az geçtikten sonra tekrar çağırdılar ama gelmedi anlam veremedim de. Belli ki kişisel bi işi var. Saygı duymak gerek(!)

Vay arkadas ne üzülüyorum..

Unut bıtsın

Olmaz dedikçe içi dürten bi oldurma dürtüsü var ya işte ondan nefret edıyorum. Büyütülmez bu duygular istenmez işte. Ama neden böyle ?neden düşündürüyor, bıktırıyor.. Yokluğunda da iyiyim, mutluyum ben. Hem istemiyorum onu ben, istemiyorum! vallahı abartılacak bi duygu değil. Baskası gelse beğensem onu kabul ederim ayy o kim kiii!

Ama neden onun yanında rahatsızım, neden kendimi aptal hissediyorum? niye niye.. Arabesk klip havasındayım adeta.

Artık bi *çivim* var

"Sevmeyeceğim onu ne hali varsa görsün!!" derken öyle bir şartlandırdım ki kendimi düşündüğüm sensin.. sabah gözümü senle açar oldum..

Bu sefer öylesineydi. Başkasını unutmak içindi. Onu.. U'yu.. Kalbimi arındırmak adına arayışlarımdan kaçışlarımdan her yola başvurdum o zamanlar. Ondan kaçtım. Evet, evet kaçtım!! Gittiği yerlere ayak basmadım, arkadaşlarını hayatımdan çıkardım, face'den bildirimlere kapatım, fotoğraflarımı pc'den silip usb'ye attım. Yaptım. Her gece yatmadan onu kötüledim kalbime... Tamamen vazgeçemedim ağladım defalarca. Sigaraya başladım. Kafamı öyle bi taktım kii 5 dersten kaldım büte ve okulum uzadı. Kim için? Ciğeri beş para etmez bi herif ve tayfası için. Son çare.. çivi çiviyi söker hesabı kalbime birine inandırdım.. geceleri artık kötülemedim çiviyi anlattım övdüm bolca.. Sonra mı? :) unuttum. Yada.. kalbim beynime inandırdı.. belki U çivi oldu yada çivi U oldu..

Unutmuş olmayı istiyorum herşeyini bu seferde. Rüyalarım böyle demiyor ama unutmuş olmalıyım. Çünkü o aptalı oynuyordu, oyuncuydu.

Şimdi de çividen çekiyorum. Ama biliyor musunuz bunu U kadar abartamıyorum. Neden bilmiyorum çivi olduğu için mi yoksa inandıramadığım için mi ?

Çivi geçen sene girdi beynime ve 6aydır arkadaşız ve gerçek şu ki; düşlerimde kurduğum gibi parıltılı ve alıcı değil. Düşündüğüm gibi olmadı yada çıkmadı demeliyim. Olmayacağı belli yine ve olmayışı da beni mahvediyor. Mahvetmek demek doğru olmaz gerçi. Zoruma gidiyor diyebilirim. Çivi olduğu düşüncesi bi ur gibi yerleşti beynime ve nerde aşk böcekleri gördsem kendimle kıyaslayıp o geliyor aklıma. Ve;

"Sevmeyeceğim onu ne hali varsa görsün!!" derken öyle bir şartlandırdım ki kendimi düşündüğüm sensin.. sabah gözümü senle açar oldum..

Hareket edemem

Sevmekten vazgeçtim demek isterdim..

herşeyinden.. 

gülen gözleriden, kısacık saçlarından, yürüyüşünden, 

hiç tutamadıgım ellerinde..

şimdi yanımdasın ama hangi sıfatla??

farkında mısın benden 

içimdeki senden 

 ya da bilsen olur muydun solumda

sende giderdin be ardına bakmadan anca..

şimdi,

dayanmak mı zor davranmak mı??

zoru oynuyorum..