"Sevmeyeceğim onu ne hali varsa görsün!!" derken
öyle bir şartlandırdım ki kendimi düşündüğüm sensin.. sabah gözümü senle açar
oldum..
Bu sefer öylesineydi. Başkasını unutmak içindi. Onu.. U'yu..
Kalbimi arındırmak adına arayışlarımdan kaçışlarımdan her yola başvurdum o
zamanlar. Ondan kaçtım. Evet, evet kaçtım!! Gittiği yerlere ayak basmadım,
arkadaşlarını hayatımdan çıkardım, face'den bildirimlere kapatım,
fotoğraflarımı pc'den silip usb'ye attım. Yaptım. Her gece yatmadan onu
kötüledim kalbime... Tamamen vazgeçemedim ağladım defalarca. Sigaraya başladım.
Kafamı öyle bi taktım kii 5 dersten kaldım büte ve okulum uzadı. Kim için?
Ciğeri beş para etmez bi herif ve tayfası için. Son çare.. çivi çiviyi söker
hesabı kalbime birine inandırdım.. geceleri artık kötülemedim çiviyi anlattım
övdüm bolca.. Sonra mı? :) unuttum. Yada.. kalbim beynime inandırdı.. belki U
çivi oldu yada çivi U oldu..
Unutmuş olmayı istiyorum herşeyini bu seferde. Rüyalarım
böyle demiyor ama unutmuş olmalıyım. Çünkü o aptalı oynuyordu, oyuncuydu.
Şimdi de çividen çekiyorum. Ama biliyor musunuz bunu U kadar
abartamıyorum. Neden bilmiyorum çivi olduğu için mi yoksa inandıramadığım için
mi ?
Çivi geçen sene girdi beynime ve 6aydır arkadaşız ve gerçek
şu ki; düşlerimde kurduğum gibi parıltılı ve alıcı değil. Düşündüğüm gibi
olmadı yada çıkmadı demeliyim. Olmayacağı belli yine ve olmayışı da beni
mahvediyor. Mahvetmek demek doğru olmaz gerçi. Zoruma gidiyor diyebilirim. Çivi
olduğu düşüncesi bi ur gibi yerleşti beynime ve nerde aşk böcekleri gördsem
kendimle kıyaslayıp o geliyor aklıma. Ve;
"Sevmeyeceğim onu ne hali varsa görsün!!" derken
öyle bir şartlandırdım ki kendimi düşündüğüm sensin.. sabah gözümü senle açar
oldum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder