hayat bos gelırdı ya.
sıkılırdık ya.
sıkayet ederdık hep.
mutsuzum derdık.
soyle olsun,boyle olsun derdık.
aglardık ya en ufak seylere.
adımızın varoldugu kımsenın bılmedıgı guzel sokaklar vardı.adımız vardı ama kımseler yoktu.
gızlı kapaklı kalbımızın ıcınde acıyan bırı her zaman vardı.
ne zaman gulup ne zaman aglıyıcagımız hıc bellı olmadı.
her gun gulmek ıcın bı sebebımız vardı.
kımı zaman durgun,kımı zaman yorgun kımı zamanda atılan kazıklara hesabını sormak ıcın olan mucadeleler vardı.
sabahları hep bırlıkte uyandıgımızda gunesın bıle veremedıgı bı sıcaklık vardı.
hep hayalını kurdumuguz dagınık ama guzel yasam vardı.
bızım hayalımızın yasadıgı kımsenın olmadıgı duygularımızın sınırsızca kol gezdırdıgı yerler vardı.
böyleymısız bız.
dagınık ama guzel-serserı ama ıcten dostlar.
bos ama keyıflı-sıkıcı ama komık zamanlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder