Ayyy ne kadar sıkıcı günler. Öss yüzünden psikoloji denen birşeyde kalmadı zaten. Önceden derlerdide ben pek aldırış etmezdim. Harbi öyle ya. Sıkıntı yapıyo beni benden alıyo. Oturuyorum deli gibi bi noktaya odaklanıp düşünüyorum. Sınavdan bi başlıyorum düşünmeye ölümüm nasıl olacağına kadar düşünüyorum. Sanırım deliriyorum xD.

Sabah 7:30 civarı gözlerimi açıyorum. Bakınıyorum etrafıma. Gözlerim kapanıyo mu ne? Vuruyorum kafamı tekrar yastığa. Akşam yatmadanda test kitaplarını başımın ucundaki masada. Kalkıyımda erken ders çalışıyım düşüncesi ama her defasında ' Off ne çalışması şimdi kızım? Azcık daha uyu hadi...' diyerekten gömülüyorum gene yatağıma. Evet! saat 8:48 (valla ciddi böyle o.O ) annem odamın kapısında;

- Küçük hanım dershaneniz yok mu?
( Her gün bıkmıyo böyle sormaktan. Basit 9:30'da başlıyo)
- Var annem. Kalkarım şimdi.
- Dershanen kaçtaydı senin?
- Anne! Off! 9:30 başlıyo. Denemem var bugün.
- Kızım çalış bak şurda ne kaldı öss.... falan filan...
- Ayy anneeeeee! Git başımdan offf öss falan girmicem ben!


İşin ilgiç yanı aynı monotonluk aynı konuşmalar oluyo . Arada öperek uyandırıyo falan donup kalıyorum o.O Tey tey....

Bugun dershanede bi öğretmenimin son günüymüş. Anlaşması dolmuş. Kpss hazırlanması gerekiyomuş. Dershane hayatı yorucu tabi haftanın 6 günü tüm gün her çeşit insana muhattap ol. Şimdi öyle birşey var kadına bayılıyorum. İdolüm neredeyse. Branşı fizik. Çokda güzel anlatıyo ^.^