Çok şey istemem ben şu hayatta. Ben yastık bi döşek bide köpek. Köpekler itat eder korur kolar. Sever hem hele de mavi gözleri var ise dayanamam (Sibirya kurdundan bahsediyorum J ). Tek düşmanımız kedi olsun o kadar.

Fazla şey sahiplenmek istemem. Yarattığım düşünceler, beni doğuran kadın ham madde adam ve uçurtma ucuna bağlanmış sevgilerim. Ne kadar uçarsa o kadar güçlü bağ olur sevgimde. Bana ait hisler.

En kadar cümlelerim olsun istemem. Her şeyde eşitlikten söz ederiz. Bana göre değil yargılamak. En ne kadarsa alacağı değer odur. Gözümde büyütmem de alçaltmam da. Neyse “o” odur.

Zekice her şeyi bilmek istemem de ben. Fazla bilgi göz çıkarır aklını alır hatta akıl almaz olayların kapısını aralar. Ne kadar az bilgi o kadar az bela.

Ben en çok birine benzemek benzetilmek istemem. Ne onun kılığına girerim ne ona bürünürüm. Ben kendime has ve türümün tek örneğiyimdir. En güzeli de bu değil mi zaten.