Hayatımda önemli yere koyduğum insanlar için kimse olmayı yediremedim ben kendime.
Eğer içmde anlamdırıyorsam onu, ondada anlamlaşmış olmalıyım.
Görünmez iplerle sarmışımdır ruhunu ruhuma ve saklamışımdır sevgimi derinde.
Görmezler, bilmezler içimi.
Ayrım yapmadan nasılda içime alıp büyütmüşüm sizi. Nasılda böyle bi hata yapmışım.
Asıl hata aslında herkezi kendim gibi bilmek.
Saflık bu olsa gerek.
Ama benim yapım bu.
Evet gene aynı hataya gene aynı şekilde yapıcam.
Yanlış zamanda, yanlış yerde, yanlış kişilerle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder